Z popiołów

Tytuł: Z popiołów

Autor: Martyna Senator

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Ilość stron: 335

Ocena: 8/10

 

O książce

Wydarzenia z przeszłości zmieniły Sarę nie do poznania, odcisnęły piętno na jej poczuciu własnej wartości i zaufaniu do ludzi. Jest teraz pewna, że miłość sprowadza się jedynie do cierpienia. Przynosi ból, łzy i rozczarowanie. Przekonał się o tym także Michał, którego wykorzystała była dziewczyna.

Przypadkowe spotkanie dwóch poranionych dusz uruchamia ciąg niespodziewanych zdarzeń i pozwala im poznać życie na nowo. Budowany od lat mur, którym otaczała się Sara, zaczyna pękać za sprawą opiekuńczego Michała. ​

Moja opinia

Książkę czyta się bardzo szybko i przyjemnie, choć temat w niej poruszony do lekkich nie należy. Bohaterami powieści jest dwójka młodych ludzi, którzy zostali przez los boleśnie doświadczeni. O wiele gorzej ze swoim bólem radzi sobie Sara, która nie chcąc więcej cierpieć, tworzy wokół siebie wysoki mur i pozwala zbliżyć się tylko małej grupie osób, którym ufa. Wiedzie spokojne życie studentki, do czasu aż poznaje Michała, który ratuje ją z opresji. I w momencie, gdy los splata ich ścieżki razem, życie obojga ulegnie zmianie. Czy na lepsze? 

W książce narracja prowadzona jest naprzemiennie z punktu widzenia Sary i Michała. Pozwala to poznać ich i zrozumieć ich spojrzenie na świat.
Sara jest dziewczyną, która zamiast uporać się z przeszłością, woli przed nią uciekać. Dlatego wyjechała na studia do Krakowa. Tutaj ma babcię, u której zawsze znajdzie zrozumienie i wsparcie oraz przyjaciółkę Kaśkę, z którą mieszka. Więcej nie potrzebuje. Gdy jednak poznaje Michała, stawia sobie jedną zasadę i postanawia się jej trzymać: może łączyć ich tylko przyjaźń.

Michał pracuje w pubie jako barman. Interesuje się sztukami walki i tworzy projekty tatuaży. Jest niezwykle opiekuńczy i wrażliwy. Zyskał moją sympatię, gdy dowiedziałam się, że podobnie jak ja, płacze za każdym razem, gdy umiera Mufasa. Poza tym zachowuje się bardzo dojrzale. Ma wsparcie w swoim ojcu, który pomógł mu się pozbierać po śmierci matki.

Dialogi w książce są zabawne i lekkie. Bohaterowie powoli się poznają, a my poznajemy ich równie wolno. I tak, o tym co studiuje Michał, dowiemy się w połowie książki, a ja byłam równie zdziwiona tą informacją co Sara. Ale podobało mi się to spokojne tempo rozwoju ich znajomości.  

 Książka naszpikowana jest dobrymi radami, które udziela zarówno babcia Sary, jak i tata Michała. Oboje mają szczęście, że trafili na takie wartościowe osoby.

Całość mi się bardzo podobała. Choć mam wielkie wątpliwości czy tacy mężczyźni jak Michał istnieją naprawdę? Mam wrażenie, że jego postać została zbyt mocno wyidealizowana, przez co trochę straciła na autentyczności.
Książka porusza ważny temat i ukazuje jakie jest stereotypowe myślenie, niektórych ludzi. Autorka uświadamia nam, że przeszłość, choć czasem bolesna, jest ważnym elementem, który nas kształtuje. I choć nie mamy na nią wpływu, nie musimy żyć cały czas w jej szponach. To od nas zależy, czy będziemy umieli powstać z popiołów. 

Książkę przeczytałam dzięki portalowi CzytamPierwszy.