"Cień" - Melanie Raabe

Tytuł: „Cień” 

Autor: Melanie Raabe 

Wydawnictwo: Czarna Owca 

Ilość stron: 392 

Ocena: 6/10

 O książce 

„11 lutego zabijesz na Praterze mężczyznę o nazwisku Arthur Grimm. Nie bez powodu. Całkowicie dobrowolnie”. 

Przeprowadzka z Berlina do Wiednia, która miała pomóc Norze odmienić jej życie, okazała się pomyłką. Przeszłość, w postaci zagadkowych słów nieznajomej kobiety, upomniała się o nią bardzo szybko. To właśnie jedenastego lutego, wiele lat temu, wydarzyło się coś strasznego. 

Niedługo po niepokojącym spotkaniu w życiu Nory pojawia się Arthur Grimm. Dziewczyna, zaczyna nabierać straszliwych podejrzeń. 

Czy jest coś, za co mogłaby chcieć się na nim zemścić? 

Co tak naprawdę stało się podczas najgorszej nocy jej życia? 

 /opis pochodzi od wydawcy/

Moja opinia 

Bardzo zaciekawił mnie opis fabuły. Przerażająca przepowiednia, którą usłyszała Norah sprawiła, że zapragnęłam się przekonać, jaki wpływ będą miały na jej decyzje, słowa przypadkowej osoby spotkanej na ulicy. A trzeba zaznaczyć, że mocno skomplikowały jej nowy start, jakim była przeprowadzka do Wiednia. 

Norah jest dziennikarką. Przeprowadza się z Berlina do Wiednia, gdzie ma już zapewnioną nową pracę. Dokucza jej samotność, ale nowych znajomych trzyma na dystans. Kontakty utrzymuje tylko z trójką dawnych przyjaciół i sąsiadką z piętra wyżej. Jest mocno wyczulona na przemoc fizyczną, jaka spotyka kobiety ze strony mężczyzn i nie boi się głośno temu sprzeciwiać. Zaskoczyło mnie, że powód jaki miał wpływ na rozpad jej związku, był taki banalny. Na pewno jest to kobieta zdecydowana i odważna. 

"Martwy sad" - Mieczysław Gorzka

Tytuł: „Martwy sad” 

Seria: „Cienie przeszłości”: część 1 

Autor: Mieczysław Gorzka 

Wydawnictwo: Bukowy las 

Ilość stron: 408 

Ocena: 8/10

 Opis 

"Martwy sad" jest pierwszą częścią cyklu kryminalnego "Cienie przeszłości". 

Jakie tajemnice kryje przykościelny sad? 

Komisarz Zakrzewski zostaje w środku nocy wezwany do brutalnego morderstwa na jednym z osiedli na obrzeżach Wrocławia. Podczas pościgu za zabójcą słyszy od niego tajemniczy przekaz: "Widziałem, jak diabeł chodzi tu na palcach". Przypomina sobie, że te same niepokojące słowa usłyszał trzydzieści lat wcześniej z ust swojego brata bliźniaka, który zaginął wtedy w niewyjaśnionych okolicznościach. 

Zakrzewski postanawia wrócić do sprawy z przeszłości. Szybko odkrywa, że spokojna podwrocławska wieś, z której pochodzi, od wojny jest milczącym świadkiem zaginięć także innych dzieci, a te tragiczne zdarzenia łączą się z kolei z morderstwami popełnionymi obecnie. Czy to możliwe, żeby ten sam sprawca działał nieprzerwanie od siedemdziesięciu lat? 

Powrót do wspomnień z dzieciństwa okazuje się dla policjanta prawdziwym koszmarem, rozgrywającym się tu i teraz. Wkrótce musi walczyć o życie nie tylko swoje, ale i bliskich mu osób. Morderca staje się jego cieniem i zdaje się wiedzieć o nim wszystko... To dzieło diabła czy ręka człowieka? 

/opis wydawcy/

Moja ocena 

Komisarz Marcin Zakrzewski zostaje wezwany na miejsce brutalnego morderstwa kobiety, która została zaatakowana we własnym łóżku. Miejsce zbrodni wstrząsa nawet doświadczonymi policjantami. Marcin postanawia przejść się po posesji i zostaje zaskoczony przez ukrywającego się nadal na terenie mordercę. Po krótkim pościgu w lesie, komisarz powalony na ziemię przez zabójcę, słyszy z jego ust słowa, które budzą demony przeszłości. Morderca choć ma policjanta w garści, nie zamierza go jednak zabić. Ucieka z miejsca zbrodni, zostawiając Marcina w ogromnym szoku. Wypowiedziane przez napastnika słowa, otwierają wrota do bolesnych czasów dzieciństwa mężczyzny. Kim jest morderca? I skąd wie, co zaginiony trzydzieści lat wcześniej brat bliźniak Marcina, mówił mu o sadzie u księdza? 

„Widziałem, jak diabeł chodzi tu na palcach.” 

„Przejdź przez wodę, krocz przez ogień” - Christian Unge

Tytuł: „Przejdź przez wodę, krocz przez ogień” 

Autor: Christian Unge 

Wydawnictwo: Wielka Litera 

Ilość stron: 496 

Ocena: 7/10

 Opis 

Pierwsza część czarnej trylogii z Teklą Berg w roli głównej 

Zło jest jak piąty żywioł… 

Tekla Berg jest lekarzem w sztokholmskim szpitalu. Odważna, niekiedy kontrowersyjna w metodach leczenia, doskonale radzi sobie w pracy pod presją. Nie boi się podejmować śmiałych decyzji, mimo że te mogą potencjalnie zagrozić jej karierze. Tekla ma też dwie tajemnice – nękającą ją fotograficzną pamięć, którą kontroluje starannie wymierzanymi dawkami amfetaminy, i ukochanego brata, który zaginął i nikt nie potrafi tego wyjaśnić. 

Gdy w mieście wybucha budynek mieszkalny, Tekla dociera na miejsce katastrofy jako jedna z pierwszych. Prawdopodobnie był to atak terrorystyczny. Rannym, któremu pomaga lekarka, jest mężczyzna z rozległymi poparzeniami ciała i twarzy. Być może to jeden z terrorystów. Jednak nie to najbardziej niepokoi Teklę. Mężczyzna wydaje się dziwnie znajomy i wywołuje lawinę najgorszych wspomnień. 

/opis pochodzi od wydawcy/  

Moja ocena 

Najnowsza powieść Christiana Unge, otwiera czarną trylogię z charyzmatyczną Teklą Berg w roli głównej. I jest to powieść pełna zwrotów akcji oraz niebezpiecznych decyzji. 

Tekla Berg jest lekarzem w sztokholmskim szpitalu. Jest zdecydowana, ma fotograficzną pamięć, a przede wszystkim dużą odwagę w podejmowaniu ryzykownych decyzji. Jest jednak pewna tego co robi i nie boi się bronić swojego zdania przed zwierzchnikami. 

Gdy do szpitala trafia poparzony mężczyzna, którego nikt nie zna tożsamości, wiele wskazuje, że może to być jej młodszy brat. Tym bardziej, że Simon nie odpowiada na telefony. Sytuacja jeszcze bardziej się komplikuje, ponieważ ktoś ewidentnie chce by tajemniczy pacjent zniknął. 

W powieści jest bardzo dużo wątków, które początkowo przytłaczają czytelnika. Na początku trudno mi było się zorientować, w sytuacji. Pierwszy dzień jaki spędzimy towarzysząc Tekli w jej codziennej pracy, obfituje w mnóstwo trudnych decyzji i stresujących wydarzeń. Niby nic zaskakującego, przecież ratowanie ludzkiego życia, to naprawdę ciężka walka z czasem, ale jeśli do tego dodamy jeszcze gangsterów, którzy bacznie obserwują każdy ruch lekarza, a później wkroczenie grupy antyterrorystów, to mamy prawdziwy roller coaster emocji. 

Oprócz zaangażowania w pracę Tekli, poznajemy również bezwzględny świat gangsterskich porachunków i handel narkotykami na sztokholmskich ulicach oraz skorumpowanych członków policji. Wszystko się ze sobą łączy, tworząc brudny, ale realny obraz społeczeństwa uzależnionego od pieniędzy i wpływów. 

"Światy równoległe. Czego uczą nas płaskoziemcy, homeopaci i róźdżkarze" - Łukasz Lamża

Tytuł: „Światy równoległe. Czego uczą nas płaskoziemcy, homeopaci i różdżkarze” 

Autor: Łukasz Lamża 

Wydawnictwo: Czarne 

Ilość stron: 224 

Ocena: 7/10

Opis 

Zdawałoby się, że dostęp do wiedzy jest dziś nieograniczony i łatwy. Jednak czasy, w których żyjemy, przynoszą więcej pytań niż odpowiedzi – z gąszczu komentarzy i linków trudno wyłuskać rzetelne informacje, samozwańczy eksperci prześcigają się w dobrych radach, a „najnowsze badania” stały się zaklęciem sankcjonującym każdą teorię. Czujemy, że wiedza coraz bardziej nas zawodzi, jednocześnie nie wiedząc, kiedy możemy zaufać naukowej prawdzie. 

Dziennikarz naukowy Łukasz Lamża brawurowo prowadzi nas przez krainę szarlatanerii, meandry pseudonauki i szczyty teorii spiskowych. Wiedza i dociekliwość autora oraz próba zrozumienia oponentów składają się na fascynujący alfabet pseudonauki, a zmierzenie się z najbardziej gorącymi zagadnieniami to świetny sposób na poznanie obiektywnej, naukowej prawdy. 

/opis wydawcy/  

Moja ocena 

Jak to jest możliwe, że w XXI wieku, gdzie dostęp do informacji mamy na wyciągnięcie ręki i wszystko możemy znaleźć w Internecie, coraz więcej zwolenników zyskują tezy obalone już lata temu? Jak to się stało, że choć powinniśmy być mądrzejsi od poprzednich pokoleń, to wierzymy ludziom, którzy głoszą absurdalne twierdzenia? 

Autor książki zajął się próbą obalenia mitów, które są nadal bardzo żywe w naszej codzienności. W zrozumiały sposób tłumaczy czytelnikowi, dlaczego pseudonauka i pseudomedycyna powinna być traktowana z przymrużeniem oka. Każdy z podjętych tematów, a jest ich czternaście, został dogłębnie wyjaśniony i poddany w wątpliwość za pomocą nauki z dziedziny praw fizyki, chemii czy biologii. Autor zadał sobie wiele trudu, by zrozumieć czym kierują się ludzie wierzący w głoszone przez nich tezy. 

Książka jest naprawdę ciekawą lekturą wyjaśniającą pewne mity, w których prawdziwość może nie wierzyłam, ale też nie poddawałam ich w wątpliwość. Dzięki bardzo obrazowemu wytłumaczeniu wielu aspektów, zagadnienia poruszane w publikacji są jasne i nie męczą naukowym językiem. 

Ja poznałam nawet kilka nowych teorii, o których istnieniu nie miałam pojęcia. Każdy rozdział omawia inne zagadnienie, dzięki czemu możemy sobie dozować ilość informacji, aby móc zagłębić się w omawiany temat. Ja spędziłam z książką naprawdę miłe chwile i zyskałam wiedzę, która pozwoli mi bardziej krytycznie patrzeć na świat.

Za egzemplarz do recenzji bardzo dziękuję 

Wydawnictwu Czarne! 

 

„Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHA, autyzmem i zespołem Aspergera” - Jacek Hołub

Tytuł: „Niegrzeczne. Historie dzieci z ADHA, autyzmem i zespołem Aspergera” 

Autor: Jacek Hołub 

Wydawnictwo: Czarne

Ilość stron: 232 

Ocena: 8/10

O książce 

Małą Martą chciał się zająć ksiądz egzorcysta. Na rodziców awanturującego się Piotrka sąsiedzi nasyłają policję i pomoc społeczną. Matka autystycznego Mateusza usłyszała, że powinna go oddać do ośrodka. Aleś rozładowuje energię, ścigając się na rowerze. Tamara ma ADHD i świadectwa z czerwonym paskiem. Nastoletni Kacper z zespołem Aspergera był gnębiony w szkole. 

Dzieci i młodzież z widoczną niepełnosprawnością wywołują w nas empatię. Sprawne i zdrowe, ale zachowujące się nietypowo – agresywne, nadpobudliwe lub nieprzestrzegające norm społecznych – wzbudzają gniew i oburzenie. Postrzegamy je jak niewychowane i niekulturalne, a ich rodzice są w naszych oczach złymi matkami i ojcami. Krzywdzące oceny, brak zrozumienia i pomocy oraz próby wtłoczenia na siłę w wyznaczone przez nas ramy „normalności” to codzienność moich bohaterek i bohaterów. 

Ta książka nie jest źródłem wiedzy na temat ADHD i spektrum autyzmu. Nie zajmuję się w niej poszukiwaniem ich przyczyn, nie wskazuję najlepszych metod wychowawczych i terapii. To opowieść o dzieciach, ich rodzinach oraz o tym, jak z innością radzą sobie społeczeństwo, szkoła i instytucje – Jacek Hołub. 

/opis pochodzi od wydawcy/

Moja opinia 

„Niegrzeczne” to reportaż, który przybliża nam codzienne życie rodzin, w których wychowują się dzieci z zaburzeniami takimi jak ADHD, autyzm czy zespół Aspergera. Życia trudnego, bo pełnego łez, niepokoju o przyszłość i samodzielność swoich dzieci, strachu o zdrowie i życie rodzeństwa oraz swoje.