"Cudowny chłopak" - R. J. Palacio

Tytuł: „Cudowny chłopak. Wszyscy jesteśmy wyjątkowi” 

Autor: R.J. Palacio 

Wydawnictwo: Albatros 

Ilość stron: 416 

Ocena: 9/10

 Opis 

Nie oceniaj książki ludzi po okładce wyglądzie. 

Inspirująca i pełna ciepła opowieść o przyjaźni, rodzinie i sile, którą ma w sobie każdy z nas. 

Dołącz do milionów czytelników, którzy pokochali Augusta Pullmana, zwykłego dzieciaka z niezwykłą twarzą. August musi codziennie mierzyć się ze światem. Walcząc o normalność dla siebie, mimochodem zmienia życie innych. Pozwól, aby odmienił też twoje!

/opis pochodzi od wydawcy/ 

Moja ocena 

August Pullman ma 10 lat i jedno marzenie. Chciałby niczym się nie wyróżniać z tłumu. Niestety urodził się z bardzo rzadką chorobą genetyczną i jego twarz, pomimo licznych operacji, przyciąga wzrok obcych ludzi. August może jednak liczyć na miłość i wsparcie swoich rodziców i starszej siostry, którzy zrobią wszystko, aby oszczędzić mu przykrości. Jednak chłopak dorasta i prędzej czy później będzie musiał wyjść ze swojej strefy komfortu i zmierzyć się z brutalnością świata. 

A my towarzyszymy mu w tej drodze. 

August Pullman jest postacią, której nie da się nie lubić. Wrażliwy chłopiec, zdający sobie sprawę ze swojej inności, który uwielbia Halloween, bo wtedy może uwolnić się od nachalnych spojrzeń i niczym się nie wyróżnia z tłumu przebranych dzieciaków. Do tej pory uczył się w domu pod okiem swojej mamy. Gdy dowiaduje się, że rodzice chcą go posłać do piątej klasy z innymi dziećmi, czuje panikę i wpada w złość. Zdecydowanie ten pomysł mu się nie podoba, ale zawiera z rodzicami umowę i podejmuje ryzyko odnalezienia się w wśród swoich rówieśników. 

W książce poznajemy rozterki rodziców Augusta, którzy z jednej strony chcą chronić swojego syna przed przykrościami, a z drugiej są świadomi, że nie mogą trzymać go z dala od ludzi we wieczność. Martwiąc się o jego przyszłość próbują powoli oswajać go z myślą, że pewnie już zawsze będzie budził różne emocje u ludzi, jednak musi być ponad to i korzystać z życia. 

Głównym bohaterem powieści jest August, ale są tutaj też rozdziały prowadzone z perspektywy jego siostry i jej chłopaka oraz koleżanki i kolegi Pullmana. Dzięki temu poznajemy punkt widzenia różnych ludzi i ich spojrzenie na chłopaka. Dzielą się swoimi rozterkami, uczuciami i wrażeniami ze znajomości z Pullmanem. A ta znajomość ma na nich duży wpływ. 

„Podoba mi się to, że słowami, których się nie rozumie, można wyjaśnić rzeczy, których nie można zrozumieć”. 

Książka skłania do refleksji. Porusza trudny temat i realnie opisuje reakcje ludzi na spotkanie z innością. Nie od dziś wiadomo, że inność rodzi złość. Ludzie boją się tego czego nie znają, a przez to demonizują wszystko co jest z tym związane. Widać to doskonale, gdy dzieciaki wymyślają zabawę w trąd, której istnienia domyśla się chłopak. Ale dzieciom można wiele wybaczyć, w końcu to tylko dzieci. Gorzej, jeśli przykład nie idzie z góry. A i dorośli często nie wiedzą, jak się zachować w obliczu takiej sytuacji. Sama się przyznam, że też nie wiem, jak zachowywać się w towarzystwie takich osób. Z jednej strony zdaję sobie sprawę, że intensywne patrzenie się może budzić złość u osoby obserwowanej, jednak ludzka ciekawość jest często silniejsza. Z drugiej strony unikanie wzroku, może być traktowane jako ignorowanie tej osoby. A czasem człowiek nie jest w stanie kontrolować swoich odruchów czy wyrazu oczu, co zdradza nasze uczucia. 

Ponadto obserwujemy jak ważne dla młodych ludzi jest poczucie przynależności do grupy. A także

jak bardzo są w stanie poświęcić swoje wartości by nie zostać wykluczeni ze szkolnej społeczności. Jest to temat uniwersalny i myślę, że szczególnie ważny do omawiania z młodzieżą. 

Zdecydowanie jest to książka, która uczy nas empatii i warto po nią sięgnąć. Napisana jest prostym językiem, a rozdziały nie są długie, przez co czyta się ją bardzo szybko. Moim zdaniem jest to książka zarówno dla młodzieży jak i dla dorosłego czytelnika. Każde pokolenie wyniesie z lektury coś wartościowego i ważnego. 

Gorąco Wam ja polecam!