"Martwy sad" - Mieczysław Gorzka

Tytuł: „Martwy sad” 

Seria: „Cienie przeszłości”: część 1 

Autor: Mieczysław Gorzka 

Wydawnictwo: Bukowy las 

Ilość stron: 408 

Ocena: 8/10

 Opis 

"Martwy sad" jest pierwszą częścią cyklu kryminalnego "Cienie przeszłości". 

Jakie tajemnice kryje przykościelny sad? 

Komisarz Zakrzewski zostaje w środku nocy wezwany do brutalnego morderstwa na jednym z osiedli na obrzeżach Wrocławia. Podczas pościgu za zabójcą słyszy od niego tajemniczy przekaz: "Widziałem, jak diabeł chodzi tu na palcach". Przypomina sobie, że te same niepokojące słowa usłyszał trzydzieści lat wcześniej z ust swojego brata bliźniaka, który zaginął wtedy w niewyjaśnionych okolicznościach. 

Zakrzewski postanawia wrócić do sprawy z przeszłości. Szybko odkrywa, że spokojna podwrocławska wieś, z której pochodzi, od wojny jest milczącym świadkiem zaginięć także innych dzieci, a te tragiczne zdarzenia łączą się z kolei z morderstwami popełnionymi obecnie. Czy to możliwe, żeby ten sam sprawca działał nieprzerwanie od siedemdziesięciu lat? 

Powrót do wspomnień z dzieciństwa okazuje się dla policjanta prawdziwym koszmarem, rozgrywającym się tu i teraz. Wkrótce musi walczyć o życie nie tylko swoje, ale i bliskich mu osób. Morderca staje się jego cieniem i zdaje się wiedzieć o nim wszystko... To dzieło diabła czy ręka człowieka? 

/opis wydawcy/

Moja ocena 

Komisarz Marcin Zakrzewski zostaje wezwany na miejsce brutalnego morderstwa kobiety, która została zaatakowana we własnym łóżku. Miejsce zbrodni wstrząsa nawet doświadczonymi policjantami. Marcin postanawia przejść się po posesji i zostaje zaskoczony przez ukrywającego się nadal na terenie mordercę. Po krótkim pościgu w lesie, komisarz powalony na ziemię przez zabójcę, słyszy z jego ust słowa, które budzą demony przeszłości. Morderca choć ma policjanta w garści, nie zamierza go jednak zabić. Ucieka z miejsca zbrodni, zostawiając Marcina w ogromnym szoku. Wypowiedziane przez napastnika słowa, otwierają wrota do bolesnych czasów dzieciństwa mężczyzny. Kim jest morderca? I skąd wie, co zaginiony trzydzieści lat wcześniej brat bliźniak Marcina, mówił mu o sadzie u księdza? 

„Widziałem, jak diabeł chodzi tu na palcach.” 

Tytułowy sad znajduje się w Szczepanowie, rodzinnej miejscowości Marcina. To tam razem z bratem bliźniakiem Ryśkiem, wybierali się na gruszki. Sad znajdował się na terenie parafii i podkradanie owoców wiązało się z dreszczykiem adrenaliny. Spokojne życie rodziny Zakrzewskich zostało przerwane, gdy w 1981 roku Ryszard zaginął. Mimo, że całe wydarzenie odbiło się traumą na rodzinie, dorosły Marcin nie ma zbyt wielu wspomnień związanych z bratem. Do czasu. Brutalne morderstwo sprawia, że śledztwo w sprawie zaginięcia jego bliźniaka rusza na nowo. Przy okazji na jaw wychodzą inne porwania chłopców na terenie Szczepanowa i okolicznych wsi. Czy to możliwe, że ten sam morderca z rodzinnej miejscowości Marcina, nadal zabija? 

„Martwy sad” budzi w czytelniku strach, ale i ciekawość by rozwiązać zagadkę z przeszłości. Autor powoli odkrywając przed czytelnikiem wspomnienia Marcina z dzieciństwa, buduje niesamowity mroczny klimat, przykuwając jego uwagę. Od książki nie sposób się oderwać. Pogoń za mordercą, który jest niezwykle sprytny, powrót do rodzinnej wsi i odkrycie wstrząsającej historii tego miejsca wciąga bez reszty. Wyraziści bohaterowie, pełni determinacji sprawiają, że kibicujemy ich śledztwu próbując na własną rękę wytypować sprawcę. Jednak zapewniam, że się wam to nie uda. I to nie dlatego, że rozwiązanie jest tak zaskakujące. Po prostu autor nie daje nam szansy się wykazać, zachowując wszelkie poszlaki w tajemnicy aż do samego końca. Ale to bynajmniej nie wpływa niekorzystnie, na odbiór powieści. 

Wciągająca historia nawiązująca do traumatycznych wydarzeń z przeszłości, która nie pozwala oderwać się od książki. Wspomnienia, które odżywają na nowo, sprytny morderca będący zawsze o krok przed policjantami, zagadka trudna do rozwiązania, znaki dające nadzieję, ale też budzące grozę, że zaginiony brat jednak żyje. I niepokojący sad, w którym podobno diabeł chodzi na palcach. To wszystko znajdziemy w pierwszej części serii „Cienie przeszłości”. 

Książka naprawdę jest warta uwagi! 

Do książki dołączony jest kod QR przenoszący nas do aplikacji Spotify. Znajdziemy tam playlistę pozwalającą nam się wczuć w czytaną powieść. Piosenek jest 11, niektóre są mi znane, ale większość nie trafiła w moje gusta, a nawet utrudniały mi skupienie się na powieści. Dlatego niech to będzie dla was ciekawostka. Może was bardziej wprowadzi w odpowiedni nastrój. 

Za egzemplarz do recenzji dziękuję 

Wydawnictwu Bukowy Las.