Recenzja "Kredziarz" - C. J. Tudor

Tytuł: „Kredziarz” 

Autor: C. J. Tudor 

Wydawnictwo: Czarna Owca 

Ilość stron: 388 

Ocena: 8/10

Opis 

W mrocznych zakamarkach ludzkiego umysłu kryją się najbardziej fascynujące koszmary i tajemnice. 

"Najlepiej zacząć od początku.
Sęk w tym, że nigdy nie doszliśmy do porozumienia, kiedy to wszystko się zaczęło. Może w dniu, w którym Gruby Gav dostał na urodziny wiadro z kredami? Czy jak zaczęliśmy nimi rysować tajemnicze symbole? Albo kiedy same zaczęły się pojawiać? A może wtedy, kiedy znaleziono pierwsze zwłoki?" 

To Kredziarz podsunął dwunastoletniemu Eddiemu pomysł, by porozumiewać się z przyjaciółmi za pomocą rysunków kredą. To był ich kod, do czasu gdy symbole doprowadziły ich do ciała dziewczynki. Wtedy zabawa się skończyła. 

Trzydzieści lat później Ed dostaje kopertę. Znajduje w niej tylko kawałek kredy i rysunek człowieka z pętlą na szyi. Zdaje sobie sprawę, że gra sprzed lat nigdy się nie skończyła… 

/opis wydawcy/

Moja opinia

Klimat jaki C.J. Tudor wprowadza w swoich książkach bardzo mi się podoba. Rozdziały nie są długie, co ułatwia czytanie. Ujawniają nam z każdą kolejną stroną mroczne zagadki z przeszłości i za każdym razem czujemy się zaskoczeni obrotem wydarzeń. W trakcie czytania nie wiemy czy główny bohater jest postacią dobrą, czy może ma coś za uszami i jednak powinniśmy go potępiać. Ale zarazem jest on tak dobrze wykreowany, że nie da się go nie lubić i się z nim nie utożsamiać. 

W „Kredziarzu” mamy grupkę przyjaciół, którzy trzymają się razem. Choć czasem sobie dogryzają i zażyłości między nimi są złożone, to zawsze trzymają się razem. Jednak z czasem ich sielankowa znajomość zaczyna się sypać jak domek z kart. Jednak co jest początkiem końca? 

Historia przedstawiona jest z podziałem na wydarzenia z przeszłości, które rozgrywały się w roku 1986 na przemian z aktualnym rozwojem akcji umiejscowionym w 2016 roku. Powolutku dowiadujemy się o dramatycznych wydarzeniach, które zmieniły relacje między przyjaciółmi i zburzyło spokój spokojnego miasteczka. A powodem powrotu do przeszłości jest tajemnicza przesyłka zawierająca kawałek kredy. 

Opowieść wciąga, niepokoi i trzyma w napięciu. Czytelnik nie spodziewa się kolejnych rewelacji jakie przewidziała dla niego autorka. Jednak ja piszę tą recenzję jakiś czas po lekturze tej książki, i muszę powiedzieć, że zdążyłam zapomnieć co niektóre fakty. Poza tym mam wrażenie, że część pomysłów na wyjaśnienie zagadek, była mało przemyślana, przez co w moim odczuciu nie układa się to w logiczną całość. Co nie psuje wcale radości z czytania. 

„Kredziarz” nadal zachęca nas mroczną zagadką do odkrycia, skomplikowanymi relacjami między ludźmi małego miasteczka, zaskakuje nas rozwojem historii i trzyma w napięciu do końca. Spędziłam przyjemnie czas z tą powieścią za sprawą lekkości pióra autorki.