Mroczny tron

Tytuł: Mroczny tron
Autor: Kendra Blake
Wydawnictwo: Moondrive
Ilość stron: 400
Ocena: 6/10

O książce

Dalsze losy trzech sióstr, które walczą o koronę, a co za tym idzie o swoje życie. Bo według przepowiedni tylko jedna z trojaczek zasiądzie na tronie, pozostałe muszą zginąć.
Do ostatecznego starcia coraz bliżej. Która z sióstr okaże się najsilniejsza i bez mrugnięciem powiek sięgnie po władzę?

W drugiej części „Trzech mrocznych koron” jesteśmy świadkami, niezwykłej przemiany Kataharine z niepewnej i słabej dziewczyny, w bezwzględnego łowcę, który bez sentymentów rozprawia się z przeciwnościami w walce o władzę. Jej zuchwałość i pewność siebie niepokoi nawet jej opiekunkę Natalię Arron.
Arsinoe odkrywa, że to nie władanie nad naturą jest jej darem, ale czy nowo odkryte zdolności uratują jej życie?

Mirabella nadal jest faworytką zawodów, ale czy wygrana ma już w kieszeni?

Moja opinia

Oj dzieje się w drugiej części „Trzech mrocznych koron”. Pojawiają się nowe spiski i układy. Akcja toczy się szybko i ciągle zaskakuje nas rozwojem wypadków. Dzięki krótkim rozdziałom i zabawnym dialogom, książkę czyta się bardzo szybko.
Nawet nie raziło mnie zachowanie Josepha, który chyba w końcu dorósł i wziął odpowiedzialność za swoje zachowanie. Podobnie jak w pierwszej części, moją sympatię wzbudziła Arsinoe. Jej sarkastyczne dialogi z Billym były mocną strona tej powieści. Miała najwięcej dystansu do siebie i duże poczucie humoru. Razem z Mirabellą, zachowała w pamięci wspomnienia wspólnych lat spędzonych razem. To utrudniało im podjęcie walki i przerwanie więzi jaka złączyła je w dzieciństwie.
Zakończenie mnie zasmuciło. Nie takiego końca się spodziewałam. Liczyłam na trochę inny obrót spraw, a tutaj autorka serwuje mi zakończenie, które czytam ze łzami w oczach.

Wydanie książki jest również warte uwagi. Pierwszy tom został wydany w trzech różnych kolorach trzonu książki. Mnie przypadł zielony, czyli rodzina trucicieli. Byłam ciekawa w jakich kolorach wydana zostanie część druga. Kontynuacja „Trzech mrocznych kolor”, kolorystyką jest jeszcze bardziej mroczna, bo trzon książki jest czarny. A, że jest to mój ulubiony kolor to jestem zachwycona wydaniem.