Diabelski młyn

Tytuł: „Diabelski młyn”
Autor: Aneta Jadowska
Wydawnictwo: SQN
Ilość stron: 400
Ocena: 8/10

Opis 

Wszystkie ścieżki prowadzą do Archiwum. Czy któraś wiedzie z powrotem do domu? 

Robin nie pamięta swojej przeszłości, ale Nikita znalazła sposób, by to zmienić. Nie będzie to proste, ale czy coś w ich życiu takie jest? 

Nikita i Robin ruszają w niebezpieczną podróż przez Bezdroża, by dotrzeć do źródeł tajemnicy – miejsca, które skrywa wszystkie sekrety Zakonu Cieni. 

By się tam znaleźć, potrzebują pomocy Cygańskiego Księcia i jego taboru, bo tylko magia Niespokojnych pozwoli im przeżyć zetknięcie z mroczną magią Bezdroży i Rubieży. W zamian muszą pomóc taborowi uruchomić Lunapark i ożywić niesamowity Diabelski Młyn. 

A gdy we wszystko postanawiają się wmieszać nordyccy bogowie, berserk oraz młodociany smok, wiadomo już, że Robina i Nikitę czeka szalona i zaskakująca przygoda.

/opis z książki/ 

Moja opinia

Wyjaśniły się tajemnice Nikity, teraz czas by Robin wypełnił luki w swojej pamięci. Dziewczyna doskonale rozumie jego zagubienie, bo do niedawna sama musiała się z nim zmagać. Podejmują trudną misję, której celem jest Archiwum i teczka z dokumentacją, ale tym razem niespreparowana przez Irenę. Wyprawa jest o tyle trudna, że bez Niespokojnych i ochrony Cygańskiego taboru już sama podróż spisana jest na straty. Ale zapewnienie sobie kierowcy, który się nie zgubi i (przede wszystkim) nie zwariuje na Bezdrożach, oraz spotkanie z Cygańskim Księciem to tylko początek trudności jakie spotkają dwójkę Cieni w drodze do prawdy. Jeśli jednak myślicie, że śmiertelne niebezpieczeństwo ich powstrzyma, to się grubo mylicie.

W tej części poznajemy barwną i dziką atmosferę jaka panuje w cygańskim taborze. Autorka trochę przybliża nam panujące u Cyganów (czy może właściwie powinnam powiedzieć Romów), zasady i zwyczaje. Jednak wspólnota jaką dowodzi Cygański Książę, rządzi się swoimi prawami i ich struktura raczej przypomina Harem.   

Chociaż klimat cygańskiego życia jest dominujący w trzecim tomie przygód Nikity, mamy tutaj znów audiencję u bogów, choć nie jest to wcale miłe spotkanie. Wydaje się jednak, że konieczne, by zapanowało porozumienie między Nikitą i jej wewnętrzną bestią. 

W poprzednich częściach, opowieść poznawaliśmy tylko z punku widzenia Nikity. To ona była narratorem. W „Diabelskim młynie” oprócz relacji dziewczyny, poznajemy jeszcze perspektywę Robina. Stał się on drugim głównym bohaterem, a nie postacią drugoplanową. Bardzo go polubiłam. Jego przyjazne usposobienie, opieka jaką roztaczał nad Nikitą, poczucie humoru i upór w dążeniu do celu sprawiał, że zupełnie nie pasował do Zakonu Cieni. A jego historia jest równie mocno pokręcona jak życiorys Nikity.

Mocną stroną książki są pełne humoru dialogi. Zadziorni i pewni siebie bohaterowie prowadzą

rozmowy jakby toczyli bitwę. Nie rozwodzą się nad błahymi sprawami, a od razu przechodzą do konkretów. Dobrze wykreowane postacie, które na długo zapadają w pamięci. Książka wzbogacona jest również w genialne ilustracje, które świetnie oddają klimat powieści.

Jedynym minusem tej części było to, że już nie czułam strachu o powodzenie akcji, na które wybierała się Nikita. Nawet z czarną magią, radziła sobie niesamowicie łatwo i szybko, co nie trzymało w napięciu tak jak w poprzednich tomach. Zabrakło mi tego uczucia niepewności i obawy czy wszystko dobrze się skończy.   

Jednak całość sprawia, że jeśli ktoś zaczął swoją przygodę z Dziewczyną z Dzielnicy Cudów i jej partnerem Robinem, to będzie koniecznie chciał dotrwać z nimi do końca. Ja nie żałuję, bo były to miło spędzone godziny i tak wyrazistych bohaterów trudno zaleźć w innych powieściach

Książkę przeczytałam dzięki portalowi Czytam Pierwszy.